
Değişmeyen tek şey değişimin kendisi mi yoksa kendimizin değişmediğini sanmamız mı? Neden hep başkalarının değiştiğini düşünürüz ya da "Ben değil, dünya değişsin" deriz?
İnsanın en büyük yanılsamalarından biri, kendisinin sabit kaldığı, her şeyin değiştiği düşüncesiyle kurduğu o büyük illüzyon.
Hepimiz şu cümleyi kurmuşuzdur: 'Eskiden her şey daha güzeldi' ya da 'İnsanlar artık eskisi gibi değil'. Peki gerçekten değişen dünya mı, yoksa biz miyiz?
Bedenimiz kendini yenilerken, hafızamız geçmişi sürekli yeniden yazarken, zihnimiz neden benliğimizin aynı bedende olduğunda ısrar ediyor ?
Bu bölümde;
- Değişmeyi reddedişimizin psikolojik kökenlerini
- Hafızanın bize oynadığı 'süreklilik' oyununu
- Bir kitabı ikinci kez okuduğumuzda neden aynı hissetmediğimizi
- Dönen Dünya'yı bedenimizle nasıl sabitlediğimizi
- Ve aslında hepimizin neden değişimi kabul etmekte zorlandığımızı anlattım.
Bu sohbeti Monolog'daki yazımda detaylarıyla okuyabilirsiniz.
İyi Pazarlar..
Version: 20241125
Comments (0)
To leave or reply to comments, please download free Podbean or
No Comments
To leave or reply to comments,
please download free Podbean App.